Paklenica położona jest w Chorwacji, w północnej Dalmacji w górach Velebit nad morzem Adriatyckim. Bliskość Adriatyku sprawia, że można się tutaj przyjemnie zrelaksować. Dla osób szukających miejskiej rozrywki istnieje opcja wybrania się do historycznego miasta Zadar lub zwiedzania okolicznych wiosek. Dla wspinaczy, szczególnie lubujących się we wspinaniu wielowyciągowym, jest to idealny cel.
fot. Jan Kuczera
Paklenica to rejon wspinaczkowy niemalże dla wszystkich. Od rodzin z dziećmi chcących się powspinać, po osoby szukające wyzwań w postaci dróg wielowyciągowych o trudnościach do 8a+ i długości 350m. Ostatnio powstała nawet droga wielowyciągowa ceniona na 8c, ale informacja ta nie ukazała się jeszcze w mediach. Dobrze urzeźbiona skała z wapienia posiada dobre właściwościach tarciowe, bywa jednak czasami bardzo ostra.
Wyceny w Paklenicy należą do tych nazwijmy to „gwarantowanych”. Jednym słowem nie jest to miejsce dla poszukiwaczy łatwej cyfry. W okolicznych skałkach dominuje wspinanie w pionie, ale przewieszenie szczególnie na trudniejszych drogach też się znajdzie. W większych ścianach mamy wszystko: piony. przewieszenia, rysy, kominy.
fot. Michał Bilko
Na drogach wielowyciągowych mimo stałej asekuracji ze spitów, bywa że może przydać się kilka friendów i kostek, szczególnie na tych łatwiejszych wyciągach. Zastosowanie liny połówkowej ułatwi nam ewentualny wycof ze ściany, a także poprawi komfort psychiczny w trakcie pokonywania wyciągów z ostrą jak brzytwa skałą.
Zdarza się, że pojawia się bardzo silny, chłodny wiatr (bora) wiejący z gór w stronę morza, więc jakiś cieplejszy, mniej przewiewny ciuch na wspinanie może być przydatny.
Noclegi w pobliskim Starigradzie kształtują się w cenach ok. 6 euro za pole campingowe od osoby i ok. 8-10 euro za apartament od osoby.
fot. Michal Bilko
Najlepszy okres do wspinania to wiosna i jesień, latem też się da, jednak czasami bywa za ciepło. Wejście do Parku Narodowego Paklenica kosztuje ok. 90 zł/5 dni.
Przewodnik wspinaczkowy Paklenica, Boris Cujic dostępny jest w sklepiku parkowym, a w znalezieniu dróg dodatkowo pomagają tabliczki informacyjne i podpisy pod drogami.
fot. Michał Bilko
Z dróg, które robiłem i mogę polecić to:
Sjeverne Rebro, 4b+, 170m, Veliki Cuk – łatwe i przyjemne
Centralny Kamin, 5a, 180m, Veliki Cuk – trzeba być czujnym, bo łatwo można sobie utrudnić
Saleski, 5a/b, 120m, Stup – na 3 wyc. na 8 metrze trzeba zdecydowanie odbić w prawo, idąc na wprost przyjdzie nam się zmierzyć z terenem za 6b
Domazalsky, 6a, 120 m, Stup – świetne płytowe wspinanie.
Akademski, 5a, 180m, Anica Kuk,– droga pokonuje pionową ścianę w najłatwiejszy możliwie sposób. Biorąc pod uwagę niewygórowane trudności techniczne, droga oferuje sporą ekspozycję
Big Wall Speed Climbing, 6c+, 200m, Debeli Kuk, ciekawe, urozmaicone wspinanie. Kluczowy wyciąg ma trudności na końcu i poza trudnościami technicznym trzeba stoczyć bój z oporem na linie 🙂
Mosorasky, 5c, 350m. Anica Kuk– Mega klasyk, kluczowy wyciąg ma 5c (w nowym przewodniku już 6a), a reszta jest względnie łatwa. Wspinanie w ekspozycji i litym terenie. Droga cieszy się sporą popularnością więc lepiej nie wybierać się na nią w weekend
Velebitasky, 6a+, Anica Kuk, kolejny mega klasyk rejonu, zdecydowanie bardziej wspinaczkowy jak droga Mosorasky i wg mnie ładniejsza
The Show Must Go On, 6c, 280m, Anica Kuk, Świetne wspinanie od pierwszego do ostatniego metra o wyrównanych trudnościach.
Zenit, 7b, 350m. 350m, Anica Kuk, Bardzo ciągowa droga, trzyma do samego końca i z pozoru nawet wyciągi za 6c wymagają sporego zaangażowania u prowadzącego.
Jan Kuczera (Instruktor Alpinizmu PZA, www.hardrock-wspinanie.pl)
